zaterdag 26 april 2014

4 maanden en eerste Pasen!

Vorige week werd Emil 4 maanden oud! Nu heeft hij ontdekt dat hij met zijn stem hoog, laag, stil en luid kan gaan en dat test hij dan ook graag (heel grappig!). Grijpen lukt al goed en het liefst van al zit hij zo vaak mogelijk, met wat steun, rechtop. Liggen is voor baby's, weet je wel...




Drinken aan de borst gaat niet altijd even vlotjes meer, want hij is snel afgeleid en duwt zich soms helemaal van me af. Met een pijnlijke schouder (te veel baby-lifting?) is zo'n worsteling met een 6 kg zware baby niet altijd een pretje. Maar toch geven we de borstvoeding nog niet op! 

Binnen een weekje ga ik terug werken (en bijgevolg véél wenen omdat ik Emil moet achterlaten!) en blijf ik nog borstvoeding geven. Oorspronkelijk was ik dat niet van plan en wou ik, als ik terug aan het werk ging, nog wel 's morgens en 's avonds borstvoeding geven, maar niet meer overdag. Toen het echter tijd werd om te beginnen afbouwen voelde dat zo tegennatuurlijk dat ik me een paar dagen nadien een eigen kolf ben gaan kopen (bye bye prehistorische melkmachine van de CM!) en melk in de diepvriezer begon te stoppen. De kans dat mijn melkproductie volledig stil zou vallen was me ook een beetje te groot.

Het valt me echter wel op hoe zeldzaam het is dat mama's met de borstvoeding doorgaan als ze terug gaan werken. In de crèche (met 3 babygroepen) hadden ze onlangs ocharme één mama gehad die borstvoeding gaf en op het consultatiebureau van Kind & Gezin wensten ze me proficiat 'omdat ik het zo lang had volgehouden', terwijl dat voor mij gewoon het meest evidente lijkt. Veel mensen zijn van mening dat borstvoeding geven wel ok is, maar als je moet gaan werken, is het toch tijd geworden om te stoppen. Ik heb helemaal niets tegen mensen die stoppen als ze gaan werken, want ik snap wel dat dat niet altijd makkelijk is (en wie weet hoe lang hou ik het zelf wel vol?), maar ondanks de promotie voor borstvoeding voel ik me nu echt in de minderheid. Tja, excuseert u mij, ik ben een echte voorvechter van borstvoeding geworden terwijl ik vroeger altijd dacht dat ik dat nooit ging geven! Het is gewoon het beste voor je baby, het versterkt de band en het voelt gewoon het beste... Maar iedereen is uiteraard vrij om zelf keuzes te maken, laat ik dat er even aan toevoegen...



Wat de borstvoeding in combinatie met werk gaat geven zullen we wel zien. Ik maak me meer zorgen over Emil die sinds kort de fles met afgekolfde melk weigert. Allerlei trucjes hebben we al geprobeerd, maar tevergeefs, hij wordt steeds bozer op de fles. Mja, hij zal zichzelf wel niet (te veel) uithongeren in de opvang zeker? Hij kán drinken van de fles, want deed dat ervoor wel zonder problemen, maar wíl het nu gewoon niet meer... Als iemand nog extra tips heeft, altijd welkom! Het is dringend...

Vorige zondag mocht Emil ook voor de eerste keer paaseitjes gaan zoeken bij zijn oma en opa. Hij vond het wel een beetje raar dat hij de tuin werd rondgedragen terwijl iedereen naar hem keek. Moeilijk te geloven dat hij volgend jaar zélf door de tuin kan lopen om eitjes te gaan rapen... 


Dan is het nu nog wat genieten van onze laatste week samen en er niet te hard aan denken hoe hard ik hem ga missen. Ik heb daar al menig slapeloze nacht door beleefd. Nu ja, dat is iets waar alle mama's door moeten zeker? Kom, dat ik er maar snel vanaf ben...


maandag 14 april 2014

Lunch@Caravan

Het is al een tijdje geleden dat ik ging lunchen met vriendin Z. en onze respectievelijke baby's. Eind maart om wat preciezer te zijn. Blog en baby gaan nu eenmaal niet altijd even vlot samen, zeker niet als laatstgenoemde baby er terug een gewoonte van heeft gemaakt om overdag in mijn armen in slaap te vallen (en nergens anders). Soft als ik ben geworden laat ik dat allemaal maar toe, want dat is eigenlijk best gezellig, zo series kijken met een slapende baby op de arm...

Maar goed, op een zomerse middag eind maart keek ik eens geen series en ging ik lunchen met Z. en haar zoontje, dat ongeveer even oud is als Emil, in Caravan aan Park Spoor Noord. Ik had een lekkere boterham met garnaalsla, die ik tussen twee huilbuien van Emil snel naar binnen speelde. Als mama leer je dat namelijk, om snel te eten... In de Caravan kan je zowel ontbijten (in het weekend), lunchen als dineren of een picknickmand bestellen om in het park van dejeuner-sur-l'herbe te gaan doen. Het is daar ook heel gezellig ingericht. Kijk zelf maar!








Emil was wel een beetje boos... :-)